Πώς καταλαβαίνεις ότι μια σχέση είναι λάθος από την αρχή

Οι καλοί σεφ επιμένουν ότι σημαντικό στοιχείο για ένα νόστιμο φαγητό είναι η ποιότητα των υλι­κών που χρησιμοποιούνται. Είναι πολύ σημαντικό γι' αυτούς τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν να εί­ναι προσεκτικά επιλεγμένα από τις καλύτερες ποι­ότητες καλλιεργημένα από τίμιους παραγωγούς που τα παράγουν με μεράκι, αλλά να είναι και πο­λύ φρέσκα, που να μην έχουν ταλαιπωρηθεί στο εν­διάμεσο διάστημα.

Αντίθετα η ανάμιξη υλικών που το καθένα τους δεν είναι βρώσιμο, δεν μπορεί να παράγει ένα φα­γητό που να είναι υγιεινό και νόστιμο.

Η επιλογή συντρόφου για μια ερωτική σχέση ζω­ής είναι θεμελιώδες δομικό στοιχείο του οικοδομή­ματος.

Ένα συχνό ερώτημα που θέτουμε σε ζευγάρια που έρχονται για θεραπεία, είναι το «Πώς επιλέξα- τ« τον σύντροφό σας, ανάμεσα στα εκατομμύρια των επιλογών που μπορούσατε να έχετε;». Οι απαντήσεις διαφέρουν σημαντικά και προσφέρουν πλή­θος πολυτίμων πληροφοριών για την ποιότητα της σχέσης. Στην ουσία έρχεται στην επιφάνεια το συμ­βόλαιο ίδρυσης της σχέσης. Το ιδρυτικό καταστα­τικό.

Μια μονολεκτική απάντηση του στυλ: «'Ετυχε!» περικλείει μια παθητική στάση ως προς τη ζωή, όπου ο άνθρωπος είναι παρατηρητής της ζωής του. 'Εχει μάθει να ανέχεται τις καταστάσεις και τους ανθρώπους, αλλά δεν οδηγεί τα πράγματα έτσι ώστε να του είναι ικανοποιητικά.

Μια συνήθης απάντηση με πολλές διαφορετικές εκδοχές είναι το: «Με αγαπούσε και με φρόντιζε!». Το ενδιαφέρον του άλλου και η διάθεσή του να σου προσφέρει είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για την επιλογή. Όμως, η μονόπλευρη προσφορά δεν μπορεί να ισχύει για πάντα, δίχως να οδηγήσει σε εξά­ντληση, σε ματαίωση ή σε διάψευση. Εξ άλλου το μονόπλευρο ενδιαφέρον ορίζει άνισες σχέσεις με την απατηλή υπόσχεση της αιώνιας εξασφάλισης της ευτυχίας από τον ένα σύντροφο, ενώ παρέχει και τη δυνατότητα της μονομερούς διάλυσης του συμβο­λαίου με την απόλυση του συντρόφου: «Ευχαριστώ για τις υπηρεσίες που μου πρόσφερες, αλλά θα επι­θυμούσα κάτι πιο ικανοποιητικό...».

Είναι όμως συχνό, πολύ περισσότερο από ό,τι θε­ωρείται ότι συμβαίνει, να βλέπεις τα ζευγάρια να λάμπουν, καθώς διηγούνται ο καθένας τους τη δική του απάντηση και οι απαντήσεις διαφέρουν σημαντικά και προσφέρουν πλή­θος πολυτίμων πληροφοριών για την ποιότητα της σχέσης.

Λεν μπορεί κάποιος να επιλέγει ένα σύντροφο, στον οποίο καταγράφει πλήθος αρνητικών στοιχεί­ων κατ' αυτόν, και να προχωρεί μαζί του με την ελ­πίδα ότι θα αλλάξει στη διαδρομή. Οι άνθρωποι βέ­βαια αλλάζουν, αλλά μόνο όταν το θέλουν και το προσπαθούν. Κανείς δεν έχει αλλάξει σημαντικά την προσωπικότητά του κατόπιν απαίτησης κάποιου άλλου.

Είναι γνώριμη η κατάσταση όπου, καλοπροαίρε­τοι νέοι που έχουν κάνει σειρά σχέσεων, αρνούνται στο ξεκίνημα της κάθε σχέσης να συνειδητοποιή­σουν κάποιο αρνητικό γι’ αυτούς στοιχείο στην προ­σωπικότητα της καινούργιας τους γνωριμίας, που όμως μετά θα τους είναι καθοριστικό για την δια­κοπή της σχέσης.

Αν στο ξεκίνημα μιας σχέσης επικρατεί η πληξη, η ακεφιά και η δυσθυμία, τι πιθανότητα υπάρχει αυτή η σχέση να έχει μια ελκυστική, συναρπαστική πορεία;

Τι πιθανότητα έχουν να ζήσουν ερωτικά για μι_α ζωή δύο νέοι που στο ξεκίνημα της σχέσης τους ασχολούνται με τα κινητά τους για να διασκεδά­ζουν την ανία τους, ενώ έχουν δώσει ραντεβού υπο­τίθεται για να είναι μαζί;

Τι πιθανότητα έχουν να ζήσουν ευχαριστιακά σε μια σχέση ζωής δύο νέοι που στις πρώτες συναντήσεις τους μιλάνε κουρα­σμένα και απογοητευμένα για την εργασία τους, για τους γονείς τους και την οικογένειά τους, για τους γνωστούς τους και για την πορεία της ανθρω­πότητας;

Ναι, καμιά! Είναι η μόνη τίμια απάντηση. Αν η συνάντηση των ερωτευμένων νέων δεν έχει παλμό, δεν έχει ζωντάνια και τρυφερότητα, δεν έχει τρέλα και όνειρα, δεν έχει πάθος και συγκίνηση, αν δεν υπερβαίνει τις κοινωνικές αντιξοότητες, τις οικονομικές δυσκολίες, τις προσωπικές παρεξηγήσεις, τους χρονικούς περιορισμούς και τις τοπικές απο­στάσεις, τότε ποιος μπορεί να υποσχεθεί ότι στο μέλλον θα υπάρξουν οι ιδανικές συνθήκες, ώστε να ζήσουν τον έρωτά τους «ιδανικά»;

Αν η σχέση των ερωτευμένων νέων περιορίζεται μόνο στις εξόδους του Σαββατοκύριακου, στον χώ­ρο της διασκέδασης και της παρέας, και η υπόλοιπη εβδομάδα είναι αφιερωμένη στη δουλειά και στη ρουτίνα, με μερικά μόνο κουρασμένα τηλεφώνημα - τα του στυλ: «Τι κάνεις;» - «Τι να κάνω; Έχω πή­ξει και έχω και τον διευθυντή μου, που με έχει σκά­σει!...», τότε γιατί η συνέχεια θα είναι διαφορετική;

boro.gr