Ο «Κωστίκας» και ο «Γιωρίκας», όπως είχε ονομάσει τους δύο
μετροπόντικες της Θεσσαλονίκης ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς,
ξεκινούν το ταξίδι τους... εκτός εδάφους. Η αποσυναρμολόγησή τους και η
μεταφορά τους στο τέλος της γραμμής του μετρό έχει ξεκινήσει και
εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί μέσα στο φθινόπωρο. Το ερώτημα είναι βέβαια
πόσο θα κοστίσει τελικά όλη αυτή η διαδικασία, καθώς ο ανάδοχος ζητούσε
περί τα 16 εκατ. ευρώ και η Αττικό Μετρό υποστήριζε ότι αρκούν 2,5
εκατ. ευρώ.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Καθημερινής, τις τελευταίες εβδομάδες, οι δύο γερμανικής κατασκευής μετροπόντικες αποσυναρμολογούνται και μεταφέρονται κομμάτι κομμάτι με τη βοήθεια γερανών και φορτηγών σε όρυγμα στη Νέα Ελβετία, λίγο πριν από τον τελευταίο σταθμό της βασικής γραμμής του μετρό. Στόχος της κοινοπραξίας είναι η μεταφορά και επανασυναρμολόγηση να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, προκειμένου οι μετροπόντικες να ξεκινήσουν να σκάβουν πριν από το τέλος του έτους.
Οι δύο μετροπόντικες (δύο, γιατί το μετρό της Θεσσαλονίκης κατασκευάζεται με δύο χωριστές σήραγγες και όχι με μία κοινή και για τα δύο ρεύματα, όπως στην Αθήνα) ξεκίνησαν το «ταξίδι» τους από τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό (στο δυτικό άκρο της γραμμής) στις αρχές του 2009 με τελικό προορισμό τη Νέα Ελβετία (στο ανατολικό άκρο). Στη διαδρομή, οι μετροπόντικες πρέπει να συναντούν τους διαφραγματικούς τοίχους των μελλοντικών σταθμών, τους οποίους και διαπερνούν (οι σταθμοί κατασκευάζονται στη συνέχεια). Οταν για κάποιο λόγο η κατασκευή των διαφραγματικών τοίχων καθυστερήσει και η τελική σήραγγα κατασκευαστεί, τότε για την κατασκευή του σταθμού πρέπει να κατεδαφιστεί η σήραγγα, με σημαντικό επιπρόσθετο κόστος (αυτό συνέβη στην Αθήνα με την περίπτωση του σταθμού Αγίας Παρασκευής).
Όπως αναφέρει και το ρεπορτάζ της εφημερίδα, οι δύο μετροπόντικες, λοιπόν, παραμένουν ακινητοποιημένοι στον σταθμό της Ανάληψης από τον Απρίλιο του 2012, έχοντας διανοίξει το 73% της σήραγγας. Ο κύριος λόγος ακινητοποίησης των μηχανημάτων ήταν ότι δεν είχαν προχωρήσει οι απαλλοτριώσεις και συνεπώς η κατασκευή των τριών τελευταίων σταθμών: Πατρικίου, Βούλγαρη και Νέας Ελβετίας. Επιπλέον, ο χώρος που κατασκευάζεται ο σταθμός της Ανάληψης είναι ιδιαίτερα στενός και ο ανάδοχος υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η πορεία των μετροποντικών χωρίς να προκληθούν σοβαρά προβλήματα.
Ετσι πριν από λίγους μήνες η Αττικό Μετρό τελικά υιοθέτησε την πρόταση του αναδόχου, να μεταφερθούν οι μετροπόντικες στο τέλος της σήραγγας και να σκάψουν τα τελευταία 2 χλμ. με αντίστροφη φορά (από τη Νέα Ελβετία προς την Ανάληψη). Το ζητούμενο, βέβαια, είναι το κόστος, αφού η εργασία είναι εκτός των όσων προβλέπει η σύμβαση, με τον ανάδοχο να διεκδικεί το αστρονομικό ποσό των 16 εκατ. ευρώ και το Δημόσιο να λέει ότι θα δώσει 2,5 εκατ. ευρώ (το θέμα έχει παραπεμφθεί σε διαιτησία).
Πάντως η τύχη του σταθμού Βούλγαρη παραμένει σε εκκρεμότητα, καθώς οι απαλλοτριώσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί. Στους σταθμούς Βούλγαρη και Νέας Ελβετίας η κατασκευή του κελύφους των σταθμών έχει ξεκινήσει και εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί έγκαιρα, πριν ξεκινήσουν και πάλι οι μετροπόντικες.
http://www.thestival.gr
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Καθημερινής, τις τελευταίες εβδομάδες, οι δύο γερμανικής κατασκευής μετροπόντικες αποσυναρμολογούνται και μεταφέρονται κομμάτι κομμάτι με τη βοήθεια γερανών και φορτηγών σε όρυγμα στη Νέα Ελβετία, λίγο πριν από τον τελευταίο σταθμό της βασικής γραμμής του μετρό. Στόχος της κοινοπραξίας είναι η μεταφορά και επανασυναρμολόγηση να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, προκειμένου οι μετροπόντικες να ξεκινήσουν να σκάβουν πριν από το τέλος του έτους.
Οι δύο μετροπόντικες (δύο, γιατί το μετρό της Θεσσαλονίκης κατασκευάζεται με δύο χωριστές σήραγγες και όχι με μία κοινή και για τα δύο ρεύματα, όπως στην Αθήνα) ξεκίνησαν το «ταξίδι» τους από τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό (στο δυτικό άκρο της γραμμής) στις αρχές του 2009 με τελικό προορισμό τη Νέα Ελβετία (στο ανατολικό άκρο). Στη διαδρομή, οι μετροπόντικες πρέπει να συναντούν τους διαφραγματικούς τοίχους των μελλοντικών σταθμών, τους οποίους και διαπερνούν (οι σταθμοί κατασκευάζονται στη συνέχεια). Οταν για κάποιο λόγο η κατασκευή των διαφραγματικών τοίχων καθυστερήσει και η τελική σήραγγα κατασκευαστεί, τότε για την κατασκευή του σταθμού πρέπει να κατεδαφιστεί η σήραγγα, με σημαντικό επιπρόσθετο κόστος (αυτό συνέβη στην Αθήνα με την περίπτωση του σταθμού Αγίας Παρασκευής).
Όπως αναφέρει και το ρεπορτάζ της εφημερίδα, οι δύο μετροπόντικες, λοιπόν, παραμένουν ακινητοποιημένοι στον σταθμό της Ανάληψης από τον Απρίλιο του 2012, έχοντας διανοίξει το 73% της σήραγγας. Ο κύριος λόγος ακινητοποίησης των μηχανημάτων ήταν ότι δεν είχαν προχωρήσει οι απαλλοτριώσεις και συνεπώς η κατασκευή των τριών τελευταίων σταθμών: Πατρικίου, Βούλγαρη και Νέας Ελβετίας. Επιπλέον, ο χώρος που κατασκευάζεται ο σταθμός της Ανάληψης είναι ιδιαίτερα στενός και ο ανάδοχος υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η πορεία των μετροποντικών χωρίς να προκληθούν σοβαρά προβλήματα.
Ετσι πριν από λίγους μήνες η Αττικό Μετρό τελικά υιοθέτησε την πρόταση του αναδόχου, να μεταφερθούν οι μετροπόντικες στο τέλος της σήραγγας και να σκάψουν τα τελευταία 2 χλμ. με αντίστροφη φορά (από τη Νέα Ελβετία προς την Ανάληψη). Το ζητούμενο, βέβαια, είναι το κόστος, αφού η εργασία είναι εκτός των όσων προβλέπει η σύμβαση, με τον ανάδοχο να διεκδικεί το αστρονομικό ποσό των 16 εκατ. ευρώ και το Δημόσιο να λέει ότι θα δώσει 2,5 εκατ. ευρώ (το θέμα έχει παραπεμφθεί σε διαιτησία).
Πάντως η τύχη του σταθμού Βούλγαρη παραμένει σε εκκρεμότητα, καθώς οι απαλλοτριώσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί. Στους σταθμούς Βούλγαρη και Νέας Ελβετίας η κατασκευή του κελύφους των σταθμών έχει ξεκινήσει και εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί έγκαιρα, πριν ξεκινήσουν και πάλι οι μετροπόντικες.
http://www.thestival.gr
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου