Οι τουρίστες μέσα από τα... πιάτα τους: Τσίπουρο για τους Κινέζους, σκορδαλιά για τους Βραζιλιάνους

«Με το που τους βλέπουμε συνήθως καταλαβαίνουμε από ποια χώρα είναι. Ετσι ξέρουμε τι περίπου ψάχνουν, πώς θα συμπεριφερθούν, τι αναζητούν και πόσα χρήματα θέλουν να ξοδέψουν» δηλώνουν με σιγουριά οι άνθρωποι που το αντικείμενο της δουλειάς τους τούς φέρνει σε επαφή με χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Τα εστιατόρια στο Μοναστηράκι και στην Πλάκα έχουν θέα στην Ακρόπολη, αυτήν την εποχή σχεδόν αποκλειστικά τουρίστες στα τραπέζια τους και τον γύρο, τον μουσακά και τη χωριάτικη σαλάτα στην πρώτη γραμμή παραγγελιών. Το «φολκλόρ» ελληνικό φαγητό, διάσημο και από τις ελληνικές ταβέρνες του εξωτερικού, έχει την τιμητική του, «αν και κάποιοι μοιράζονται τη χωριάτικη σαλάτα στα δύο χωρίς να δίνουν άλλη παραγγελία» μας λένε από την ταβέρνα Οι Μούσες. Από την άλλη, το Γκάζι, χωρίς να είναι από τους «προφανείς» τουριστικούς προορισμούς, έχει αρχίσει να προσελκύει όλο και περισσότερους ξένους επισκέπτες, αφού έχουν... ανακαλύψει και προτείνουν πλέον την περιοχή οι διεθνείς τουριστικοί οδηγοί. «Εδώ δεν θα ζητήσουν μουσακά.

Εδώ σημασία έχει η πρώτη ύλη, που είναι και η ουσία της ελληνικής κουζίνας» εξηγούν από το Butcher's Shop και επισημαίνουν ότι μεγάλη ζήτηση έχει το αρνί, αφού καλύπτει και τις γαστρονομικές ανάγκες των μουσουλμάνων. Ωστόσο, ανεξαρτήτως περιοχής, αυτό που συνδέει όλους σχεδόν τους ξένους πελάτες εστιατορίων είναι ότι δεν τσακώνονται για το ποιος θα κεράσει. Ο καθένας πληρώνει τα δικά του, ενώ σχεδόν πάντα ελέγχουν τον λογαριασμό για το τι έχουν χρεωθεί.

Υπάρχουν όμως και οι ταξιδιώτες των κρουαζιερόπλοιων. «Αυτοί συνήθως δεν αφήνουν λεφτά στην εστίαση καθώς το κόστος της κρουαζιέρας περιλαμβάνει και φαγητό» μας λέει ο Τσάκος Γιάννης που έχει ταβέρνα στην Πειραϊκή. Από την άλλη, οι περιηγητές, όπως επισημαίνει η ξεναγός Σοφία Θεονά, «επισκέπτονται όσο περισσότερα σημεία της Ελλάδας μπορούν και το βασικό τους μέλημα είναι ένας σωστά εκπαιδευμένος ξεναγός, αφού θέλουν να γνωρίσουν καλά τη χώρα. Συχνά μάλιστα», συνεχίζει, «δημιουργούνται στενές προσωπικές σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους».  

Μιλώντας λοιπόν με  τους επαγγελματίες του τουρισμού, αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι οι τουρίστες, ακόμα και αν έρχονται για πρώτη φορά στη χώρα, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά και τις απαιτήσεις τους στα δεδομένα της περιοχής, το στυλ του μαγαζιού όπου θα φάνε, αλλά και στη σημαντικότητα του αρχαίου μνημείου που θα επισκεφτούν.

Αραβες

Πριν από την οικονομική κρίση θεωρούνταν από τους καλύτερους πελάτες. Τώρα είναι συγκρατημένοι με τα έξοδά τους και προσεκτικοί με τα φιλοδωρήματα, ενώ προσπαθούν να είναι διακριτικοί στον χώρο όπου κινούνται. Στα εστιατόρια προτιμούν συχνά συνταγές με αρνί.

Ρώσοι

Μέχρι το 2008 ήταν από τους καλύτερους τουρίστες, αφού ξόδευαν μεγάλα ποσά, ενώ στο εστιατόριο άφηναν συχνά 20 ευρώ φιλοδώρημα. Τώρα δεν σκορπούν υπερβολικά χρήματα και προσπαθούν να είναι πιο διακριτικοί. Επίσης μεγάλο μέρος των ρώσων επισκεπτών συγκινούνται από την Ορθοδοξία που θεωρούν ότι τους συνδέει με εμάς τους Ελληνες.

Γερμανοί

Ρωτούν λεπτομέρειες για την κατάσταση της χώρας, ενώ κάποιοι δείχνουν να κουβαλούν και ένα είδος ενοχής. Ομως υπάρχει και ένα μικρό «σκληροπυρηνικό» ποσοστό που αισθάνεται ότι ο Ελληνας προσπαθεί να τους κλέψει. Είναι ευγενικοί και μπαίνοντας σε ένα εστιατόριο δείχνουν να ξέρουν τι θέλουν. Θα προτιμήσουν ένα καλό κυρίως φαγητό και κρασί, ενώ όταν τελειώσουν το φαγητό τους μαζεύουν τα πιάτα στην άκρη, δείγμα ότι ο σερβιτόρος μπορεί να σηκώσει το τραπέζι. Επίσης συχνά αφήνουν καλό φιλοδώρημα.

Ιταλοί

Αισθάνονται συγγενείς μας και αυτοί από τη Νότια Ιταλία, αν και υστερούν σε κουλτούρα συγκριτικά με τους βόρειους συμπατριώτες τους, νιώθουν ότι στη χώρα μας κατά κάποιον τρόπο αναζητούν τις ρίζες τους. Θεωρούνται οι πιο γαλαντόμοι. Ισως να μην αφήσουν φιλοδώρημα, αλλά θα παραγγείλουν ένα μεγάλο μέρος του καταλόγου. Οι 8 στους 10 Ιταλούς θα ζητήσουν ψάρι και θαλασσινά. Τους εντυπωσιάζει
το ελληνικό λάδι και ζητούν να μάθουν την προέλευσή του και πώς μπορούν να το προμηθευτούν, το μπαλσάμικο της Καλαμάτας και η ρακή.

Ισπανοί

Στην έξοδο για φαγητό μοιάζουν με τους Ελληνες της οικονομικής κρίσης, αφού έχουν κι αυτοί περιορίσει
τα έξοδά τους. Η παραγγελία τους θα είναι μετρημένη, θα επιλέξουν προσεκτικά το μαγαζί όπου θα ξοδέψουν και φυσικά θα ρωτήσουν για την κατάσταση στην Ελλάδα καθώς νιώθουν πολύ κοντά μας.

Βραζιλιάνοι

Kαταναλώνουν οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα. Γενικά οι Λατίνοι νιώθουν ότι έρχονται να ανακαλύψουν μέρος της ιστορίας τους, ενώ είναι  ευαισθητοποιημένοι για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Οι Βραζιλιάνοι επίσης δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στον μπακαλιάρο σκορδαλιά.

Γάλλοι

Θεωρούνται οι πιο σνομπ και οι πιο απαιτητικοί πελάτες. Πρέπει να πας με τα νερά τους, αλλά ξέρουν και να παραγγείλουν και να φάνε. Η παραγγελία τους θα είναι πολύ αναλυτική και αν αφήσουν φιλοδώρημα
θα είναι πολύ μικρό. Επίσης έχουν ιδιαίτερο, προσωπικό χιούμορ και ενώ δεν είναι όλοι ιδιαίτερα μορφωμένοι, αναζητούν νέους ορίζοντες και τους αρέσει να αναλύουν τα της αρχαίας Ελλάδας.

Αγγλοι

Οταν είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, αναζητούν την ουσία των πραγμάτων και είναι ανοιχτοί σε νέα δεδομένα. Είναι ευγενικοί, «κύριοι», όπως μας είπαν χαρακτηριστικά, και δείχνουν σεβασμό και ευαισθησία στον χώρο όπου βρίσκονται. Επίσης, όταν είναι αποφασισμένοι ότι θέλουν να φάνε καλά και όχι απλώς πρόχειρα, θα μπουν σε ένα εστιατόριο και θα ξοδέψουν όσα έχουν στην τσέπη, αφήνοντας συνήθως το 5% του λογαριασμού σε φιλοδώρημα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι, κυρίως νεαρής ηλικίας, που τους αποφεύγουν όλοι.

Σουηδοί

Είναι ευγενικοί, με υψηλού επιπέδου μόρφωση, αγαπούν τη χώρα και δείχνουν να ανησυχούν για την Ελλάδα. Συνήθως είναι καλοφαγάδες, προτιμούν καλό κρέας και η παραγγελία τους συχνά περιλαμβάνει μόνο φιλέτο.

Αμερικανοί

Είναι ευγενικοί, δεν είναι αφελείς όπως πολλοί θεωρούν, αλλά έχουν μια «χαριτωμένη αθωότητα». Αν και δεν είναι ιδιαίτερα μορφωμένοι, διψάνε για γνώσεις, δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον για την αρχαία Ελλάδα, ακούνε με ευλάβεια, ενθουσιάζονται εύκολα, δεν είναι αλαζόνες, ενώ δηλώνουν κάθετα αντίθετοι με τους Γερμανούς. Αφήνουν το 10% σε φιλοδώρημα, ενώ χαρακτηριστικό τους είναι ότι ακόμα και αν τους σερβιριστεί ένα πολύ καλό κομμάτι κρέας με σάλτσα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ζητήσουν κέτσαπ!

Κινέζοι

Μάλλον οι πλέον ιδιότροποι. Είναι ικανοί, πριν καθήσουν στο τραπέζι, να νεύσουν ανυπόμονα για να εξυπηρετηθούν. Αλλοι τους περιγράφουν ως απρόσωπους. Είναι άτσαλοι στο φαγητό τους και φωτογραφίζουν συνέχεια ό,τι τρώνε. Θα παραγγείλουν 2-3 πιάτα τα οποία θα συνοδεύσουν με τσίπουρο, αλλά στο τέλος δεν ξέρεις αν είναι ευχαριστημένοι αφού πάντα δίνουν την αίσθηση ότι κάτι τους λείπει. Αν και θαυμάζουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, δεν κατανοούν εύκολα αυτά που μαθαίνουν. Στην Ελλάδα έρχονται γιατί το θεωρούν trendy.

tanea.gr