Όλα τα είχαμε, το thigh gap μας έλειπε

Από μικρό κορίτσι με θυμάμαι να κλείνω τα μάτια μου και να μυρίζω με λαχτάρα τα κουλουράκια που έψηνε η γιαγιά μου στη κουζίνα, τα κυριακάτικα τραπέζια με το σουφλέ να πρωταγωνιστεί πάνω στο τραπέζι, τα μεσημέρια εκείνα που μετά το σχολείο έτρωγα πατάτες τηγανιτές με αυγά μάτια. Όπως καταλαβαίνεις ήμουν φαγανό παιδάκι. Και το ήξερα. Δεν υπήρξα ποτέ υπέρβαρη, αλλά ούτε και είχα το ίδιο σώμα με τα υπόλοιπα κοριτσάκια που πηγαίναμε μαζί στο μπαλέτο. Κύκνοι αυτά με ψηλόλιγνα πόδια, χαριτωμένη μπαμπούσκα εγώ. Ωστόσο, δεν είχα πρόβλημα. Αγαπούσα τις καμπύλες μου από μικρή.

Τώρα που το σκέφτομαι, ευτυχώς που έζησα την εφηβεία μου σε έναν κόσμο που το internet δεν είχε ακόμα ανθίσει και που ο όρος social media δεν υπήρχε καν στο λεξικό. Τρέλα θα είχα πάθει. Μία θα χαιρόμουν για τα κάλλη μου, γιατί στη μόδα θα ήταν η Christina Hendricks, και τη άλλη θα σιχτίριζα, γιατί θα έβλεπα στο Pinterest, στο Tumblr και στο Facebook κορίτσια με στομάχι-κοιλιά πλάκα, τη λαγόνια ακρολοφία να πετάγεται μέσα από τα εσώρουχά και μηνύματα τύπου “Μην επιβραβεύεις τον εαυτό σου με φαγητό. Δεν είσαι σκυλί”.

  Για την ακρίβεια, αν τώρα που μιλάμε ήμουν 16, μόνο sweet δεν θα ένιωθα, με το όλο διαδικτυακό “thinspiration” (λέγεται και “thinspo”) κίνημα. Τι είναι πάλι τούτο; Είναι φωτογραφίες ή μότο που κυκλοφορούν ελεύθερα στα social media (και όχι μόνο) και σε κάνουν να θέλεις να είσαι αδύνατος. Και ενώ αρκετές από τις φωτογραφίες που ταγκάρονται ως “thinspo” δείχνουν γυναίκες με επίπεδη κοιλιά, υπάρχουν πολλές που δείχνουν κορίτσια τόσο αδύνατα που θα έλεγε κανείς ότι βρίσκονται λίγο πριν τα πρώτα στάδια της ανορεξίας.

  Μία γρήγορη αναζήτηση, για παράδειγμα, στο Pinterest, θα σε οδηγήσει σε εκατοντάδες φωτογραφίες που απεικονίζουν συγκεκριμένα σχεδόν σκελετωμένα σημεία του σώματος, όπου σπάνια θα φαίνεται το πρόσωπο, ενώ θα βρεις και διάφορα ενοχλητικά μότο, που σε κάνουν να θεωρείς ότι η μπάλα κάπου έχει χαθεί και έχουμε μπερδέψει το γυμνασμένο υγιές σώμα με το ανορεξικό. Άλλο το fit και άλλο το skinny. Να τα λέμε αυτά.

  Μία λοιπόν από τις τρέλες που εντάσσονται μέσα στο “thinsipiration” είναι και το “thigh gap”. Σε απλά ελληνικά: να μην ενώνονται τα πόδια σου από το γόνατο και πάνω. Σύμφωνα με το Urban Dictionary “πρόκειται για το κενό μεταξύ των μηρών μιας γυναίκας που ξεκινά ακριβώς κάτω από το αιδοίο, και συχνά έχει το σχήμα διαμαντιού όταν οι μηροί ενωθούν”. Υπάρχουν μάλιστα και διάφορα βίντεο τα οποία σου δείχνουν πώς μπορείς να το αποκτήσεις. Και φωτογραφίες με οδηγίες.

  Δεν αρκεί δηλαδή να είσαι απλά λεπτή. Πρέπει να είσαι υπέρλεπτη βρε παιδί μου. Να κάθεσαι δίπλα στην Cara Delevigne και να μετράτε ποια από τις δύο έχετε μεγαλύτερο το κενό. Και μιας και είπαμε για την Cara, μέχρι και λογαριασμό στο Twitter έχει δημιουργηθεί για το thigh gap της.

  Βέβαια αυτή η ιστορία δεν είναι καινούργια.
Όπως πολύ ωραία έγραψε το μοντέλο-φυσιολογική γυναίκα Robyn Lawley στο Daily Beast, “το άσχημο είναι πως ξέρω για το “thigh gap” από τότε που ήμουν 12 χρονών. Βλέποντας αμέτρητα fashion shows σαν έφηβη, είχα δυστυχώς μπουχτίσει με εικόνες γυναικών και κοριτσιών που είχαν μεγάλο κενό ανάμεσα στους μηρούς τους. Κοιτώντας τα δικά μου πόδια ποτέ δεν είχα τέτοιο θέμα. Τώρα η βιομηχανία της μόδα με κατατάσσει στα “plus size” μοντέλα”.

  Η Robyn πρόσφατα δέχθηκε επίθεση μέσω facebook από έξαλλες υπέρμαχες του “κενού”, οι οποίες είδαν μία φωτογραφία της με εσώρουχα να έχει ποστραριστεί σε σελίδα αφιερωμένη στο “thigh gap”.

  “Είπαν ότι παραείμαι χοντρή για να υπάρχει φωτογραφία μου εκεί, ενώ η λέξη ΓΟΥΡΟΥΝΙ χρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές”. Μετά από περίπου 900 και βάλε σχόλια, η Lawley αποφάσισε να αντιδράσει. Ευχαρίστησε αρχικά αυτούς που υποστήριξαν τις καμπύλες της και στη συνέχεια πέταξε το γάντι σε όλους όσους τη σχολίασαν αρνητικά. Ανάμεσα σε αυτά που έγραψε ήταν πως δεν την ενδιαφέρει καθόλου όλοι αυτή η τρέλα του κενού, γιατί “απλά πρόκειται για ένα ακόμα εργαλείο χειραγώγησης που κάποιοι χρησιμοποιούν ώστε να μην αγαπάω το σώμα μου. Γιατί να θέλω να πεινάω και να νιώθω αδύναμη; Δεν λέω πως οι γυναίκες που το έχουν από τη φύση τους δεν είναι ελκυστικές. Αλλά εγώ θα έπρεπε να αλλάξω ολόκληρη την εικόνα μου για να αποκτήσω κάτι που μοιάζει περίπλοκο. Θέλω οι μηροί μου να είναι μεγαλύτεροι και πιο δυνατοί. Θέλω να τρέχω πιο γρήγορα και να κολυμπώ περισσότερο. Υποθέτω πως όλοι μας θέλουμε διαφορετικά πράγμα, αλλά οι γυναίκες ήδη πιεζόμαστε αρκετά για να νιώθουμε επιπλέον πιεσμένες ώστε να αποκτήσουμε το περιβόητο “thigh gap”. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα για τη μελλοντική μου κόρη είναι να πεθαίνει της πείνας, γιατί θα πιστέψει πως αυτό το κενό είναι απαραίτητο για να θεωρείται ελκυστική. Έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε την αντίληψη που έχουμε για τη σωματική μας εικόνα και έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τέτοια επικίνδυνα trends”.
Με απλά και σταράτα λόγια: Mind the gap, που λένε και οι ξένοι, κορίτσια, γιατί έχουμε και πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε σε αυτή τη ζωή.

cosmo.gr