Σε μια από τις παλαιότερες πόλεις της νοτιοδυτικής Πολωνίας, βρίσκεται ένα μικρό, ταπεινό εκκλησάκι, που εύκολα περνάει απαρατήρητο από τους περαστικούς. Οι ξύλινες πόρτες του, όμως, κρύβουν ένα εντυπωσιακό – αν και λίγο μακάβριο – εσωτερικό χώρο. Οι τοίχοι και το ταβάνι είναι καλυμμένα με τα κρανία και οστά ποδιών από περίπου τρεις χιλιάδες θύματα πολέμων και λοιμών, και στην κρύπτη που υπάρχει από κάτω, βρίσκονται άλλοι 21 χιλιάδες σκελετοί.
Μεταξύ του 1776 και του 1804, ο ιερέας Vaclav Tomasek, κατάφερε να συλλέξει, να καθαρίσει και να βάλει στη σειρά σκελετούς από τους πολλούς ομαδικούς τάφους που άφησαν πίσω τους ο Τριακονταετής Πόλεμος, οι Πόλεμοι της Σιλεσίας, και οι επιδημίες χολέρας.
Εμπνευσμένο από παρόμοια οστεοφυλάκια και κατακόμβες της Ρώμης, το εκκλησάκι αρχικά προοριζόταν για ναός προς τιμή των νεκρών, καθώς επίσης και για να θυμίζει στους ζωντανούς ότι όλοι μας είμαστε θνητοί.
Στο ιερό της εκκλησίας, ο Tomasek έβαλε όλα τα σημαντικά και παράξενα κόκαλα που μπόρεσε να βρει, συμπεριλαμβάνοντας το κρανίο του δήμαρχου της πόλης, κρανία τρυπημένα από σφαίρες, ένα κρανίο που είχε παραμορφωθεί από σύφιλη, και τα κόκαλα ενός υποτιθέμενου γίγαντα. Όταν ο Tomasek πέθανε, το 1804, το κρανίου του τοποθετήθηκε επίσης στο ιερό της εκκλησίας.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου